Εάν ο νέος υπουργός Περιβάλλοντος ήθελε να εστιάσει τις δυνάμεις του σε ένα πεδίο, στο οποίο θα εργαζόταν ταυτόχρονα για την προστασία του περιβάλλοντος, την οικονομική ανάπτυξη, την προστασία της δημόσιας περιουσίας, αλλά και την παροχή ασφάλειας δικαίου στους υποψήφιους επενδυτές, τότε θα έπρεπε να ασχοληθεί σοβαρά με τους δασικούς χάρτες. Τρία χρόνια μετά την προσπάθεια «επανεκκίνησης» του εγχειρήματος, οι αναρτήσεις και κυρώσεις νέων χαρτών είναι ελάχιστες. Η υπόθεση δείχνει να «κολλάει» συνεχώς στις παθογένειες του Δημοσίου, αλλά και σε απίστευτες δικαιολογίες «συναρμοδίων», οι οποίες χρειάζονται ξεκάθαρη πολιτική βούληση για να ξεπεραστούν.
Η υπόθεση των δασικών χαρτών, όπως και του Κτηματολογίου, είναι ένα κλασικό παράδειγμα διαφοράς «παλαιού» και «νέου», του παρελθόντος που κρατά τη χώρα δέσμια στα συμφέροντα των ανθρώπων που βρίσκονται σε θέσεις-κλειδιά και της αλλαγής που είναι αναγκαία προκειμένου να αλλάξουμε σελίδα.
Η υπόθεση του Κτηματολογίου δείχνει μάλλον πιο «τυχερή», καθώς η ένταξή του στις μνημονιακές μας υποχρεώσεις δεν αφήνει περιθώρια αναβολών. Στην περίπτωση των δασικών χαρτών, όμως, η Πολιτεία πρέπει να συγκρουστεί με το «βαθύ» κράτος.
«Εχουν περάσει σχεδόν τρία χρόνια από τότε που ξεκίνησε και πάλι η διαδικασία κατάρτισης δασικών χαρτών σε όλη τη χώρα. Ειδικά για την Αττική, οι μελετητές έχουν ολοκληρώσει και παραδώσει στις δασικές υπηρεσίες τους χάρτες για 60 δήμους από τα μέσα του 2010», λέει στην «Κ» ο κ. Νίκος Χλύκας, πρόεδρος του Πανελλήνιου Συνδέσμου Μελετητών Γεωτεχνικών. «Η πρόοδος όμως είναι εξαιρετικά αργή. Μέσα σε δύο χρόνια αναρτήθηκαν και κυρώθηκαν στην Αττική μόλις τρεις χάρτες (Μαραθώνας, Πεντέλη, Νέα Πεντέλη) και μόνο στο κομμάτι τους που δεν υπάρχουν αντιρρήσεις. Στο υπόλοιπο δεν έχει ξεκινήσει καν η εξέταση των αντιρρήσεων. Πριν από λίγους μήνες αναρτήθηκε επίσης ο δασικός χάρτης της Φυλής. Αυτή είναι όλη η πρόοδος που έχει επιτευχθεί, οι τέσσερις από τους 60 δασικούς χάρτες».
Ο ειδικός γραμματέας Δασών κ. Γιώργος Αμοργιανιώτης δίνει τη δική του εκδοχή για τις καθυστερήσεις. «Τα μεγαλύτερα προβλήματα δημιουργούνται από τις πολεοδομίες, που δεν παραδίδουν τα όρια των σχεδίων πόλης όπως τους έχει ζητηθεί. Επίσης, η έλλειψη προσωπικού στις δασικές υπηρεσίες είναι δραματική και έρχεται σε μια στιγμή όπου δεν υπάρχουν διάθεσιμοι πόροι για προσλήψεις. Ολο αυτό έχει επίπτωση».
«Οταν η Πολιτεία επικαλείται την υποστελέχωσή της, λέει τη μισή αλήθεια. Αν αυτό ήταν το πρόβλημα, ας έκλεινε τα δασαρχεία για δύο μήνες για να τελειώσει τους χάρτες!», λέει ο κ. Χλύκας. «Εξάλλου, όταν ένας δασικός χάρτης κυρωθεί, δεν χρειάζεται πια το προσωπικό των δασικών υπηρεσιών να ασχολείται με αυτοψίες και πράξεις χαρακτηρισμού, αλλά με το πραγματικό τους αντικείμενο που είναι η προστασία και διαχείριση των δασών».
Η πρόσφατη πυρκαγιά στη Λαυρεωτική έρχεται να υπενθυμίσει τα αυτονόητα. Σύμφωνα με τον κ. Αμοργιανιώτη, υπολογίζεται ότι κάηκαν περίπου 25.000-30.000 στρέμματα, μέρος των οποίων είναι δάση και δασικές εκτάσεις και το υπόλοιπο αγροτικές. Τμήματα της περιοχής έχουν καεί και ξανακαεί. «Οι καμένες δασικές περιοχές θα κηρυχθούν αναδασωτέες. Είναι όμως μια δύσκολη υπόθεση, καθώς η συγκεκριμένη περιοχή είναι ένα μωσαϊκό δασικών και μη δασικών εκτάσεων», εξηγεί. «Αν ήταν έτοιμοι οι δασικοί χάρτες της Λαυρεωτικής, όπως θα μπορούσαν να είναι», εκτιμά ο κ. Χλύκας «τότε δεν θα χρειαζόταν να κάνουμε αυτή τη συζήτηση. Οι αναδασωτέες περιοχές θα κηρύσσονταν την επόμενη ημέρα και δεν θα υπήρχε καμία αμφισβήτηση». Ποιους εξυπηρετεί αυτή η «θολή» κατάσταση; Πάντως, σίγουρα όχι το δημόσιο συμφέρον.
Σύμφωνα με τον κ. Αμοργιανιώτη, η υπόθεση των δασικών χαρτών προχωρά κάπως καλύτερα στην επαρχία. «Στη Θεσσαλονίκη αναρτήσαμε 12 χάρτες και θα αναρτήσουμε ακόμα 30 μέχρι το τέλος του χρόνου. Ανάμεσά τους βρίσκονται και αρκετές "δύσκολες" περιοχές. Παράλληλα η Κτηματολόγιο Α.Ε. προχωρά συνεχώς σε νέους διαγωνισμούς για την κατάρτιση δασικών χαρτών. Ας ελπίσουμε ότι η προσπάθεια θα κινηθεί λίγο ταχύτερα στο μέλλον».
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 24/06/2012
|