Αρχική Έγγραφα Συλλόγου Επιστολή προς ΓΕΩΤΕΕ, Τμήμα Επαγγελματικών δικαιωμάτων

MambWeather icon
Αθήνα
--- °C
Αθήνα °C | Θεσσαλονίκη °C | Λάρισσα °C
Επιστολή προς ΓΕΩΤΕΕ, Τμήμα Επαγγελματικών δικαιωμάτων PDF Εκτύπωση E-mail

Θέμα: Σύνταξη Τοπογραφικών Διαγραμμάτων από Δασολόγους

Σε απάντηση του από 24.11.2010 email σας, αλλά και του με αρ. πρωτ. 202098/3188/01.10.2010 εγγράφου της Διεύθυνσης Προστασίας Δασών και Φ.Π. και της επισυναπτόμενης σε αυτό αλληλογραφίας, σας μεταφέρουμε τα ακόλουθα:

Α. Καταρχάς, όλη η επιχειρηματολογία του με αρ. πρωτ. 162/08.04.2010 εγγράφου του Περιφερειακού Τμήματος Α.Τ.Μ. Δωδεκανήσου του Πανελλήνιου Συλλόγου Διπλωματούχων Αγρονόμων και Τοπογράφων Μηχανικών (που είναι το 1ο από τα σχετικά έγγραφα που μας κοινοποιήσατε), βασίζεται αποκλειστικά και μόνον στην ερμηνεία των επαγγελματικών δικαιωμάτων που προσδιορίζει ένας Νόμος του 1930, και συγκεκριμένα ο Ν. 4663/1930 - ΦΕΚ 149/Α/09.05.1930.

Το γεγονός αυτό καθιστά όλη την επιχειρηματολογία αβάσιμη, και αυτό για τους εξής κυρίως λόγους:

Α.1 Ο Νόμος αυτός (όπως άλλωστε τονίζει και ο τίτλος του), προσπαθεί να χωρίσει τα επαγγελματικά δικαιώματα μεταξύ των Τοπογράφων, των Πολιτικών Μηχανικών και των Αρχιτεκτόνων. Δεν αναφέρεται σε κανένα άλλο επάγγελμα, ούτε αναφέρει σε οποιοδήποτε σημείο του ότι απαγορεύεται ρητά και σε οποιονδήποτε άλλο επιστήμονα να ασκεί μέρος των δραστηριοτήτων που προσδιορίζονται στο συγκεκριμένο Νόμο.

Α.2 Το τι θεωρείτο επαγγελματική δραστηριότητα το 1930, ή το τι ακριβώς είχαν στο μυαλό τους σαν εργαλεία ή σαν μεθόδους τότε, δεν μπορεί να έχει προφανώς καμία απολύτως σχέση με αυτό που συμβαίνει το 2010. Άλλωστε, οι ίδιοι οι Τοπογράφοι Μηχανικοί δεν έμειναν μέχρι σήμερα στην επαγγελματική δραστηριότητα που περιγράφει ο συγκεκριμένος Νόμος του 1930 (δηλαδή, μόνον "εις καθαρώς τοπογραφικάς εργασίας" όπως ρητά αναφέρεται στο άρθρο 4), αλλά ούτε και στο επάγγελμα του Πολιτικού Μηχανικού "νοείται συνυπάρχουσα και η εξάσκησις του επαγγέλματος του αρχιτέκτονος και τοπογράφου", όπως επίσης ορίζεται ρητά στο άρθρο 4 του συγκεκριμένου Νόμου.

Σήμερα υπάρχουν συγκεκριμένα Πτυχία Μελετητών για καθεμία μελέτη ή υπηρεσία (τα οποία πτυχία δεν υπήρχαν το 1930), και οι Τοπογράφοι Μηχανικοί συντάσσουν π.χ. μελέτες κτηματογράφησης, ή μελέτες συγκοινωνιακών έργων, ή μελέτες φωτογραμμετρίας οι οποίες δεν περιγράφονται στο Νόμο του 1930. Όπως επίσης σήμερα δεν μιλάμε για επαγγλεματικά δικαιώματα "εμπειροτεχνών", ή για "ευδοκίμως υπηρετήσαντες επί διετίαν εις την Χαρτογραφικήν Υπηρεσίαν του Στρατού", ή για "κωμοπόλεις έχουσες πληθυσμό κάτω των 5.000 κατοίκων" για τα οποία μιλάει ο συγκεκριμένος Νόμος του 1930.

Με άλλα λόγια είναι κυριολεκτικά αστείο την εποχή των GPS και των ορθοφωτοχαρτών να επικαλούμαστε για την τεκμηρίωση των οποιωνδήποτε επαγγελματικών δικαιωμάτων έναν Νόμο του 1930, με βάση τον οποίο (μεταξύ των άλλων - άρθρο 7), οι "απλές αρχιτεκτονικές και οικοδομικές εργασίες μεχρι διωρόφων κτιρίων" επιτρέπονται ακόμη και "εις μη αναγνωρισμένους σήμερον εμπειροτέχνας οίτινες θα τύχωσιν εγγράφου αδείας του Υπουργείου της Συγκοινωνίας".

Β. Όσον αφορά τώρα στην επιμέρους επιχειρηματολογία για τη δυνατότητα των Δασολόγων να συντάσσουν Τοπογραφικά Διαγράμματα, αξίζει να αναφέρουμε περιληπτικά τα ακόλουθα:

Β.1 Σύμφωνα με το πρόγραμμα σπουδών της Σχολής Δασολογίας και Φυσικού Περιβάλλοντος, οι Δασολόγοι διδάσκονται το μάθημα Τοπογραφίας ως ένα εκ των κυρίων μαθημάτων τους, υποχρεωτικό μέρος του οποίου είναι και η πρακτική άσκηση των φοιτητών, με τοπογραφικές εργασίες και αποτυπώσεις στην ύπαιθρο. Επίσης, το πρόγραμμα σπουδών περιλαμβάνει και πολλά άλλα μαθήματα στα οποία απαιτούνται και γίνονται τοπογραφικές αποτυπώσεις, όπως για παράδειγμα η Ορεινή Υδρονομία, η Διευθέτηση Ορεινών Υδάτων, η Δασική Διαχειριστική (σύνταξη διαχειριστικού χάρτη), η Δασική Οδοποιία κλπ.

Β.2 Οι Δασολόγοι των Δασικών Υπηρεσιών, εδώ και 60 τουλάχιστον έτη, συντάσσουν τοπογραφικά διαγράμματα, με τοπογραφικές αποτυπώσεις για διάφορες ανάγκες της υπηρεσίας, όπως:

  • Για την κήρυξη εκτάσεων ως δασωτέων ή αναδασωτέων,
  • Για την έκδοση Πρωτοκόλλων Διοικητικής Αποβολής,
  • Για την έκδοση ευρύτερων Πράξεων Χαρακτηρισμού του άρθρου 14 του Ν.998/79,
  • Για τους αποτερματισμούς και την οριοθέτηση ιδιωτικών δασοτεμαχίων,κλπ.

Μάλιστα, για κάποιες από αυτές τις εργασίες έχουν από καιρό εκδοθεί και εγκύκλιοι της Δασικής Υπηρεσίας (όπως π.χ. η με αρ. πρωτ. 160417/1180/08.07.1980 του Τμήματος Αναδασώσεων), οι οποίες περιγράφουν με λεπτομέρειες τα τεχνικά χαρακτηριστικά αυτών των Τοπογραφικών Διαγραμμάτων που συντάσσουν οι Δασολόγοι.

Ταυτόχρονα, οι ίδιοι Δασολόγοι των Δασικών Υπηρεσιών ελέγχουν (για την ποιότητα και την πληρότητά τους) και όλα τα Τοπογραφικά Διαγράμματα που κατατίθενται στη Δασική Υπηρεσία για την έκδοση διαφόρων διοικητικών πράξεων (κυρίως Πράξεων Χαρακτηρισμού), ανεξάρτητα με το αν τα συγκεκριμένα Τοπογραφικά Διαγράμματα τα συνέταξαν Τοπογράφοι Μηχανικοί ή άλλοι επιστήμονες.

Κάτι το οποίο φυσικά, ούτε θίγει, αλλά ούτε και αμφισβητεί το προαναφερθέν έγγραφο του Συλλόγου των Τοπογράφων.

Και γεννάται φυσικά το προφανές ερώτημα: Πώς είναι δυνατόν να αμφισβητεί κάποιος το δικαίωμα ενός επιστήμονα να συντάσσει ένα ιδιωτικό Τοπογραφικό Διάγραμμα, όταν δεν αμφισβητεί την ικανότητα του ιδίου επιστήμονα να ελέγξει (ως δημόσιος υπάλληλος) την ποιότητα και την πληρότητά του, ή δεν αμφισβητεί την ικανότητά του να συντάξει ένα Τοπογραφικό Διάγραμμα για τις τρέχουσες ανάγκες της Δασικής Υπηρεσίας (όπως π.χ. για την κήρυξη μιας έκτασης ως αναδασωτέας ή για τον χαρακτηρισμό μιας ευρύτερης έκτασης);

Β.3 Τόσο οι Δασολόγοι ιδιώτες μελετητές, όσο και οι Δασολόγοι Δημόσιοι Υπάλληλοι, συντάσσουν εδώ και δεκαετίες διάφορες μελέτες στις οποίες περιλαμβάνονται εκτενείς και λεπτομερείς τοπογραφικές αποτυπώσεις, όπως π.χ. είναι οι μελέτες δασικής οδοποιίας, οι μελέτες διευθέτησης ορεινών υδάτων κλπ.

Από τη φύση δηλαδή του αντικειμένου το οποίο σπούδασαν και με το οποίο ασχολούνται καθημερινά, οι Δασολόγοι κάνουν εκ των πραγμάτων συνεχείς τοπογραφικές εργασίες.

Χαρακτηριστικότερο μάλιστα παράδειγμα όλων αυτών είναι οι μελέτες σύνταξης των Δασικών Χαρτών (μελέτες οι οποίες συντάσσονται αποκλειστικά από Δασολόγους μελετητές της κατηγορίας 24), στο πλαίσιο των οποίων αποτυπώνονται με σύγχρονα μέσα και μεθόδους μια σειρά από τοπογραφικά στοιχεία, όπως είναι τα πάρκα και τα άλση, οι τελεσίδικες διοικητικές πράξεις της Δασικής Υπηρεσίας κλπ.

Με βάση λοιπόν όλα τα προηγούμενα είναι προφανές ότι:

I. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την ειδίκευση και τις ιδιαίτερες γνώσεις των Τοπογράφων Μηχανικών σε ζητήματα τοπογραφίας, τα οποία άλλωστε ταυτίζονται με τον ίδιο τον τίτλο του πτυχίου τους.

II. Από την άλλη μεριά όμως, από πουθενά δεν προκύπτει ότι οι Δασολόγοι (ιδιώτες ή δημόσιοι υπάλληλοι) θα πρέπει να σταματήσουν να ασχολούνται με τοπογραφικές εργασίες, επειδή αυτό δεν αναφέρεται ρητά σε έναν Νόμο του 1930 που προσπαθούσε να χωρίσει τα τότε επαγγελματικά δικαιώματα τριών κλάδων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου.